Ik zat laatst met een boek in mijn hand, ik had er geen één woord in gelezen en was beetje aan het dromen en aan diverse dingen (over)denken..
'Toevallig' lag er een kladblok en pen op de tafel naast mij, wat er eigenlijk nooit lag. Ik pakte het op en begon wat te schrijven.. Soms als het echt nodig is en als ik het echt meen, vind ik het heerlijk om een gedicht te schrijven, dit is dan ook niet echt een hobby van mij, maar zoals ik al zei,
"Wanneer het nodig is & Wanneer ik het meen, Dan Gaat Er Van Allerlei Woorden Door My Heen"

Dierbaar is echte VriendSchap
Het gebeurt de laatste tijd weleens, dat ik mezelf even verlies,
Dan is het simpelweg beter dat ik mijn isolement verkies
Boven alle dingen en de mensen om me heen
Mijn vrienden accepteren en begrijpen dat meteen

We zitten met zijn allen dan niet altijd op één lijn…
Onvoorwaardelijk zal onze vriendschap zijn

“Dat ik even niet wilt praten, hebben ze heus wel in de gaten”
“Toch leggen ze dan even een arm om je heen”

Zonder een woord begrijpen zij
'Dat het even niet zo lekker gaat'
Dan is het zo belangrijk dat er een vriend(in) achter je staat

Soms zie ik alleen de donder en de regen
Terwijl de zon net nog volop scheen
Maar door hen kan ik er straks weer tegen
en slaan we elkaar wel vaak door heen

Na de regen schijnt altijd weer de zon
Dat klinkt nog steeds erg cliché
Maar waarheid is het nog steeds
Zelden mijn vrienden, maar ze zijn het nog steeds

standaard sterkte 2,5mg naar tijdelijke sterkte 5mg

ahaha Maandag ontdekte ik ineens dat mijn flesjes op waren en dat ik nopes thuis meer 1 had, Gisteren (dinsdag) dus effe (3uur) heen en weer getjeest naar Nijmegen, want ze kunnen nog steeds niet afgehaald worden bij je eigen apotheek :? Helaas wisten ze op de afdeling niet of er nou al nieuwe flesjes besteld zijn, maar gelukkig was er nog wel een reserve flesje van mij aanwezig.
Deze heeft dan wel een 2x zoveel meer dosering dan wat ik nu krijg.
De sterkte die ik nu hebt is 2,5mg, waarmee ik op pompstand 0,020ml sta.
Nu heb ik een flesje meegekregen met sterkte van 5mg. Ja dat is 2x zoveel dan wat ik nu hebt!!
Dus om op hetzelfde te blijven, moet ik de pompstand halveren tot 0,010ml... Dit wil dus ook zeggen dat ik minder per tik krijg, maar wel even veel.. Of het nou gevolgen heeft, moet ik dus nog achter komen. Ik hoop natuurlijk van niet, tenminste dat kon de verpleegkundige mij dus niet vertellen, (zoals vaak)...
Gelukkig had ik een keer naar de VUmc Amsterdam gebeld, en had ik dit toen gevraagd, stel..... Deze zei dat het niet zoveel uitmaakte, het hoeft niet maar het kan want elk lichaam reageert anders, Errug irritant, maar zoals ik zelf ook denk van niet.
Maar bid in iedergeval, dat het net zo goed gaat als hoe het nu gaat.

Heerlijk voel ik me nu ook in mn fel, ik ben erg veel afgevallen, maar ik heb het bij neer gelegd dat dit gewoon mijn normaal is, want voordat ik 'ziek' was, was ik ook niet gezet, dik or else... Ik kan vreten, uhm eten, bikken wat ik wil, maar kom geen kilo's aan.. Eigenlijk wel lekker zo, ik wil nog wel wat meer vet over mij, benen, armen, nee niet mijn buik en nek en gezicht hihi, maar ja ongezond gaan eten is ook geen optie!! Gewoon eten wanneer ik wil eten, met mate, als het maar gezond blijft hihihi

A bite Healing or not???

afgelopen dinsdag ging ik Nanc helpen met klussen in haar new home... in de middag hard geklust en voelde dat mn buik wat nat was onder mijn pleister, nah ja misschien zweet die niet weg kan toh?? gheghe.. effe maar ander pleister op doen... na diner weer effe verder de laatste likjes onderverf gedaan. En opnieuw voelde ik het weer 'nat' onder de pleister. Zonder er verder bij na te denken heb ik het laten zitten. Thuis aan gekomen zo tegen half 11 mn pleister eraf gehaald en wat bleek nu?? Dat kleine buisje wat in mn buik zit was eruit en lag dus gewoon op mn buik ipv. in mijn buik... Hmm denk ik na 3 tot 5 uur nix toegediend te krijgen zou ik last kunnen krijgen van ademnood, maar ja vraag mij niet hoe lang dat nu is geleden dat ik het merkte-voelde dat het nat was...
hahaha ik kon er wel om lachen en vertelde het mijn vader... Die vond het maar eng en ik moest opschieten met opnieuw inprikken... hahah zeg ik... Misschien heb ik het wel niet echt nodig, want als het langer dan 5 uur is dat ik niks hebt gekregen lag ik al misschien al op de grond of moest ik met spoed naar ziekenhuis.... Nou dat was geen leuk grap, vond mn pa... Dus heb ik het maar snel weer een nieuwe lijn in geprikt. :p

Gek hè, ik durf eigenlijk bijna niet te geloven, zou het zo zijn?? Zou ik al een stukje genezen zijn??
Want ik heb gemerkt dat ik woensdag en donderdag erg ziek was, overgeven, hevige hoofdpijn, pijn in mijn kaken, als ik al rechtop zit, moet ik al kokhalsen en komt er druk in mijn hoofd, net als toen ik pas was begonnen. Omdat mn lichaam er ineens aan moet wennen... Ik kan het niet geloven en durf het niet vol uit te spreken... Tuurlijk vertrouw ik erop dat God me best wilt genezen...
Maar ik zou niet weten hoe ik het moet ontdekken wanneer ik echt bijna nix of helemaal nix meer nodig hebt om lucht en flexibiliteit in mijn longen (hart) te krijgen...

Hoe dan hè??

Na alweer een jaar thuis te zitten, ben ik het nu wel beetje errug zat.
Gelukkig doe ik standaard 1x in de 2weken op mijn nichtje Cheyenne passen, wat mij erg goed bevalt en ook super leuk vind, omdat ik het ook nog eens niet zomaar effe doen!! (...) en af en toe op mn nichtje Vera, nu zij naar school gaat zal dit vast wel minder worden ;-)
Nu ik me dus stukken beter voel, wil ik best wel weer proberen om aan het werk te gaan... Eigenlijk meer om weer uit te proberen of ik dit uberhaupt wel trekt.
Afgelopen maand heb ik 3 sollicitatie's opgestuurd, vanwaar ik wist dat ze personeel zochten, 1 van 1 dag per week, 1 van 2 dagen p.wk en 1 van 20uur, deze 'winkels' zijn niet waarvoor ik heb geleerd, maar ja je moet toch ergens beginnen hè?! Hopelijk krijg ik antwoord terug van deze winkels...dus bid met me mee, dat ik in mijn dagelijkse leventje wat variatie in zal krijgen...
Tuurlijk is mijn week ~ elke week wel gevarieerd, maar ik vul het toch liever in met 'werk' dan wat anders... Misschien dat ik dan wat meer kan gaan blog'n over van alles en nog wat... Want nu valt er eerlijk gezegd weinig te vertellen hihi